حس خیلی بدیه اینکه حس کنی عقب موندی و دیگه تموم شد... دیگه بقیه رسیدن و تو نمیرسی...
الان همون حس رو دارم!
من توی زندگیم خیلی از این شاخه به اون شاخه رفتم!
وقتی خودمو با یک دانش آموز کلاس یازدهم مقایسه میکنم! وقتی میبینم توی یک شاخه مونده و متخصص شده، حس عقب موندن دارم!
اصلا مقایسه چیز خیلی یدیه
وقتی حس کنی عقب موندی دیگه جلو نمیری!
من هم حس میکنم عقب موندم هم حس میکنم خیلی سطحی بودم و هستم! توی یک چیز تا تهش نرفتم!
توی عسل
فقط بلدم عسل کندوهای بابا رو بفروشم! نمیتونم کندوداری کنم!
توی مهندسی، از هر جایی یه چیزی بلدم و توی هیچ نرم افزاری بطور خاص و کامل متخصص نشدم! و فقط یک مدرک فوق لیسانس دارم.
توی معلمی فیزیک! من بنظرم هم استعداد دارم هم به شدت علاقه دارم هم بعنوان دبیر فیزیک استخدام شدم! اما عمیق واردش نشدم هنوز.
توی هر کاری که باشی بهت میگن اوضاع خرابه.
راست میگن!
آخه واقعا ده درصد درآمد هر حوزه ای قراره بین نود درصد افرادی که در اون حوزه فعال اند تقسیم بشه
اون نود درصد عملا چیزی گیرشون نمیاد!
ولی اگر با اون ده درصد صحبت کنی، نظر دیگه ای دارند!
بنظرم بهتره کار عسل رو در همین سطحی که هست نگه دارم
کار مهندسی رو هم در همین سطح خودش نگه دارم.
بچسبم به شناخته شده ترین معلم فیزیک شدن...
اما خب میدونم داخلش مافیا هست!
گروه های آموزشی مختلف، واقعا یه پا، مافیا اند...
مافیا یعنی انحصار!؟
اما واقعا فکرم غلطه...
اونی که تصمیم میگیره چه کسی بهش درس بده، اون دانش آموز و والدینش هستند!
شاید بعضی گروه های آموزشی خیلی اسم در کرده باشند... اما مدام ابزارها بروز میشن و اگر از جدید ترین ابزار ها استفاده کنی، بزودی تو هم شناخته میشی!
