طرز صحیح دعوت نوجوانان به نماز اول وقت
موقع نماز مغرب بود
دو ساعت و نیم توی پارک ملت مشهد راه رفته بودیم و تفریح کرده بودیم
دم دم های اذون بود که قصد داشتیم دیگه برگردیم خونه
من گفتم نماز بخونیم بعد بریم
اون گفت : نه ! چرا همش وقتی با هم بیرونیم میخوای نماز اول وقت بخونی اما توی خونه اصلا مهم نیست برات ؟!
منم گفتم : امروز ظهر که توی خونه ، همون اول وقت خوندم نمازمو !!
بازم خیلی سرسختانه مقابله کرد تا به نماز نیاد
منم زدم دنده ی اجبار و گفتم میریم و نماز میخونیم
تو هم میای و میخونی !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
این بود حماقت من !
اومد باهام ، اما نماز نخوند ! فقط کنار مسجد نشست تا نماز تموم شد و رفتیم.
الان که یک ساعتی می گذره و توی خونه ام ، با خودم فکر کردم که ای کاش یک روشی بود تا اون لجبازی نکنه و نماز هم بخونه!
بعد سرچ کردم و به این نتیجه رسیدم که ای کاش بهش می گفتم لطفا بریم نماز
اگر بازم میگفت نه ، خواهش می کردم ، التماس میکردم ... اما بالاخره بدون اعمال زور و صرفا با خواهش با هم میرفتیم نماز.
آخه اون موقع دیگه زمان گفتن حکمت نماز نیست !
اصلا انگار دانستن حکمت نماز نیست که باعث میشه بخونیم یا نخونیم.
بلکه معمولا از سر لجبازی نمی خونیم و از سر عشق و عادت می خونیم.
واقعا حس می کنم حوصله شنیدن حرفام و استدلال هام رو نداره
پس باید بیشتر از واژه های لطفا و متشکرم ، استفاده کنم
اینم لینکی که در رسیدن به این طرز فکر بهم کمک کرد
(صرفا جهت اطلاع ، من ابوالفضل 22 ساله و برادرم حسین 14 ساله است )
نتیجه :
«لطفا» و «متشکرم» وِرد زبان‌تان باشد
