چطور مادران و پدران
فرزندان خود را در مدارسی ثبت نام می‌کنند که نمی‌دانند قرار است چه کسی با چه اهدافی و به چه روش هایی فرزندشان را تعلیم دهد؟
پدران و مادرانی که فقط بچه دار شده اند از ترس حرف دیگران و القای دیگران که باید بچه دار بشوی، از حرف پدربزرگ هایی که دلشان می‌خواهد نوه شان را ببینند، معلوم است که فقط بچه را به دنیا می آورند، رنج و زحمت فراوان می‌کشند اما فقط او را بزرگ می‌کنند! اما کسی که با هدف، بچه دار بشود و این هدف را به فرزندش نیز بگوید و او را در راه رسیدن به آن هدف تربیت و راهنمایی کند، به نظر من باتوجه به دانش کنونی ام، فرد بهتری است!
خیلی مضحک است که بگوییم هر انسانی استعدادی دارد و نباید به فرزندمان بگوییم چه مسیری را برود! بعد همان افرادی که این جمله را می‌گویند، فرزندان مان را بر اساس نمره درس ریاضی و فیزیک و شیمی و فارسی و... استعدادیابی می‌کنند! و به او اجبار می‌کنند که چه درسی بخواند! به او می‌گویند رتبه کافی برای رشته ریاضی فیزیک را نداری! یا برای رشته تجربی یا...
درحالی که اگر از اول ما می‌دانستیم هدف فرزندمان چه باید باشد، از شغل خانواده دوستانش تا کلاس های اوقات فراغت او تا هر چیزی را مطابق برنامه و نقشه پیش می‌بردیم!
