دیروز یکی از اقوام تماس گرفت
گفت فلان وسیله که بهت دادم رو ازش استفاده کردی؟ کجا گذاشتیش؟
قابل توجه هست که اون وسیله رو شاید شش ماه پیش برای دو ساعت ازش قرض گرفته بودم. البته که زنگ نزده بود که بگه گم کردی یا مواخذه بخواد بکنه. اما در کل بنظرم تا حد ممکن از هیچ وسیله ای از دیگران استفاده نکنیم بهتره
یکی از اقوام مون دختر بچه سه ساله اش اینجوریه که مثلا رفتند خونه مامان بزرگش بعد یهو میگه من دلم میخواد لباس زردم رو بپوشم، تِل خاکستری ام رو میخوام! باید بروند و از خونشون بیارند براش!
بسیار لج باز و لوس عمل میکنه.
یک فرضیه دارم که از دیدن این اتفاقات به ذهنم اومد
اونم اینه که انتخاب یک وسیله است! مثل چاقو!
شما تا بچه تون به توانایی ذهنی خوب نرسیده باشه، بدون آموزش، بهش چاقو نمیدید. برای انتخاب و اختیار هم همینطور عمل کنید! بچه میگه غذا رو دوست ندارم، بگید باید بخوری! میگه فلان چیز رو میخوام، بگید باید همون کاری که ما میگیم رو بکنی! البته که اگر سر مسائل کوچیک و ریز حتی بهش قدرت انتخاب بدید بعدا خودش رو مجهز به قدرت انتخاب فرض میکنه و با گریه و انواع ادا بازی ها میخواد از اختیارش استفاده کنه.
خلاصه وقتی که عاقل شد، بعد از آموزش! که مثلا نباید باعث رنج دیگران بشی، باید کارهات رو خودت انجام بدی، باید اولویت ها و ضرورت ها رو تشخیص بدی، بعدش بهش حق انتخاب بدید!
انتخاب ابزاره و دست بچه نادان بدید خودتون اذیت میشید
بدون وام
بدون کمک بقیه
بدون هرچیزی
میشه خوشبخت شد، ازدواج کرد، خانه دار و ماشین دار شد و...
فقط کافیه خدا بخواد
قدرت خدا زیاده
گول حرف مردم رو نخور
هر چیزی حدی داره و اون حد تعادلش با عبادت و گناه نکردن کاملا سازگاره
واقعا هر چیزی حتی لذت بخش، مثل خوردن یک غذای لذیذ، اگر بیش از حد بخوری دل ات رو میزنه، اذیت و آزاری که میبینی ازش بیشتر از لذتشه
کسی که با گناه و مال حرام بخواد پولشو زیاد کنه، بخواد بتونه یک غذای خوشمزه بخره و زیاد بخوره، بخواد یک کسب و کار راه بندازه و درآمد کسب کنه
خودشو نابود میکنه!
لذتشو نابود میکنه!
ان شاء الله که درست برداشت کرده باشید منظورمو
ولی واقعا هیچ چیزی زیادش خوب نیست!
حتی خدا به آتش در واقعه ی سر شدن آتش فرعون بر حضرت موسی، گفت ای آتش سرد و مایه سلامت شو! یعنی باز اینقدر سرد نشی که اذیت بشه ابراهیم! به حالت سلامت و عافیت برس!
خیلیا میگن توی سربازی بهت هرچی گفتند بگو بلد نیستم! تا کار کمتری بهت واگذار کنند. من اما سبک و سیاق خودمو داشتم و از اون راضی ام. هرچند بار روانی زیادی روی من اومد اما الان که ماه هاست ازش گذشته، راضی ام از گذشته ام.
توی سربازی، هرکس کار بهم میگفت میگفتم چشم.
می‌گفتند فلان چیز رو میتونی انجام بدی؟ یا میگفتم بلدم، یا میگفتم سرچ میکنم، میپرسم، یاد میگیرم و انجام میدم.
جالبه که مرخصی تشویقی مال اون سربازهایی بود که از زیر کار در رو بودن!
من باید زود میرفتم، گاهی خیلی بعدتر از همه کارکنان، کارم تموم میشد!
خیلی بهم فشار می‌آوردند. از اونطرف بهم تیکه می انداختند! به فکر ناقص شون میخواستن من رو تحریک کنند تا بیشتر و بیشتر، کارها رو بهتر و بهتر تحویل بدم.
خلاصه که روی مخ رفتن ها و درگیری ها مال من بود!
تشویقی و گپ زدن و استراحت، مال اونی که واقعا از زیر کار در رو بود.
دمش گرم، یکبار فقط یکی از مدیرها بهم گفت، گفت هرچی بیشتر کار کنی، بیشتر بهت کار میدن! نه تشویقی!!!
آخرش هم من رو استخدام نکردند 😁😂
حدود چهار ماه به شدت دنبال کار بودم
از ماهی دو میلیون تومان! تا هشت میلیون تومان بهم پیشنهاد کاری شد ولی از صبح تا شب هر روزم رو می‌گرفت. اما خب من متاهلم و اصلا نمیتونستم قبول کنم.
الحمدلله مدتیه خدا جور کرد توی یک شرکت مشغول شدم. اینجا هم همون روحیه ام رو دارم. تا میتونم کار میکنم، سعی میکنم کاری بهم می‌سپارند خوب انجام بدم، سعی میکنم کار ها رو به انتها برسونم، سعی میکنم مدام سرچ کنم و از تکنیک ها و خلاقیت ها استفاده مفید ببرم و...
شاید باز هم همون باشه که زحمت هام دیده نشه
اما خدا میبینه
افرادی که توی این شرکت اند که اون زحمت های من در خدمت سربازی رو ندیدند! اینها صرفا اتفاقات متوالی ای پیش اومد و همکار شون شدم! تازه شاید خیلی هم اوایل مایل نبودند! اما خود خدا دید و خود خدا خواهد دید.
کشور وضعش خرابه، اقتصاد خرابه، آدم خوب کم ارزش شده در جامعه، یا هرچی. من انتخاب کردم کاری رو بکنم که درسته. شما هم پیشنهاد میکنم دنبال مرخصی تشویقی نباشید. دنبال ایجاد عادت در خودتون باشید. جوری که بعد از دو سال خدمت سربازی، بگید دو تا عادت مثبت در خودم ایجاد کردم!
پیشنهاد من
۱. کار رو به انتها رسوندن و ناقص واگذار یا رها نکردن
۲. پشتکار داشتن و لذت بردن از انجام کار
هستش
وقتی زمان بندی خدا دقیق تر از ماست!
امشب حدود ساعت هفت و ربع اومدیم با مادرم پیش دکتر اخوان، درمانگاه نجفی مشهد
گفت هجده تا بیمار جلوی شماست، دکتر هم ساعت هفت و نیم میرسه ان شاء الله.
اذان می‌گفتند
با مادرم گفتیم بریم مسجدی که پانصد متری اینجا بود
وای خدا چه مسجد باصفا و شلوغی بود!
بعد که نماز رو خوندیم و مقداری سخنرانی هم گوش دادیم برگشتیم بیمارستان
رفتم پیش منشی دکتر که تازه بپرسم دکتر اومده؟ تا نوبت چند رفتند داخل؟
یهو گفت خانوم...! اسم مادرم رو گفت!
امروز با یک تعمیرکار کولرگازی حرف میزدم با ارتفاع سه متر، مساحت اتاق رو اگر آفتاب گیره ضربدر ششصد کن و الا ضربدر چهارصد کن تا توان مورد نیازش معلوم بشه
ببینید در عسل چند واژه داریم
یا عسل صنعتی هست یعنی دستگاه درستش کرده
یا طبیعیه یعنی زنبور درستش کرده
حالا عسل طبیعی میتونه
امشب یک نفر بود میگفت بچه اش تصادف کرده بوده، توی پاش
امشب با یک غسال هم صحبت شدم.
اگر دل داری برو و ادامه مطلب رو بخون. حرفاش جالب و خاص بود اما ممکنه قدری براتون واهمه آور باشه.
