من را به دنیا امیدی نیست. شر نرساند ...
حس می کنم
زندگی میکنم اما واقعا زندگی نمیکنم
فقط زنده ام
میدونی خوبی وبلاگ من اینه که اطرافیانم و نزدیکانم بهش اهمیتی نمیدن.
عمرا یکیشون مطالب من رو بخونه
خوبه .
همه مشغول خودشون اند.
منم مشغول هیچی نیستم.
حس میکنم بهایی ندارم. بهتر بگم ، شاید رتبه کشوری خوارزمی و دانشجوی فوق لیسانس و خیلی چرت و پرتا داشته باشم اما واقعا وقتی نگاه میکنم هیچ ارزشی ندارند.
اینها برای هیچ کسی ارزشی نداره.
کل علم من در انجام پروژه ی 4 تا دانشجوی دیگه و کسب پول ، خلاصه میشه
کل عمر من در راه کسب اون علم تلف میشه
کل جوانی من به فنا میره
کلا عمر من در راه رسیدن به هیچی صرف میشه
و من همچنان میخوام شناسنامه ام رو آتش بزنم و به یک غار در دل یک کوه پناه ببرم.
با خرس ها زندگی کنم اما در شرایط فعلیم نباشم.
جایی که هر کاری بکنی بی ثمره.
یکی توی فکر اینه کلی به خودش فشار بیاره تا اجازه بدن بره و نوکری چهار نفر دیگه رو در کشور خارجی بکنه.(مهاجرت)
کلا خلاصه بگم.کسی به من اهمیت نمیده. حتی خودم
و این روح و روان من رو بهم ریخته.
متنفرم از اوضاعم
واقعا تهش که چی؟!
ای کاش جرات داشتم و واقعا پشت پا میزدم به همه چیز.
بخدا خیلی دوست داشتم برم قم زیارت. اتفاقا چند روز قبل هم شهادت حضرت معصومه بود. اما مادرم گفت هوا سرده من راضی نیستم بری.
میگم کار کنم ، میگن درس بخون یه چیزی بشی
میگم ازدواج کنم ، میگن تو که پول خرید یه حلقه نداری ، حتی پول خرید کیک و ساندیس برای زنت رو هم نداری ! صبر کن درس ات تموم بشه بعد بری سر کار بعد پول جمع کنی بعد ازدواج
میگم ...
خیلی چیزا میگم اما در بهترین حالتش اینه که چیزی نگن
حتی دیگه بار آخر که گفتم ای کاش روانشناسی که علاقه دارمو میخوندم گفتن نه بابا بهتر که نخوندی الان روانشناسا بیکارن.
و خیلی جاها دیگه حتی به علایقم توهین میشه
میگن نگو برم قم ! این که برم قم ، حرف شیطانه ! اگه جوونای مومن هی برن قم اونوقت کی درس بخونن ! تو باید درس بخونی به یه جایی برسی بتونی به 4 نفر کمک کنی. به درد جامعه ات بخوری
یعنی عالی اند ها.
من و خواسته هام عخ ایم
کلا اونا و خواسته هاشون ، خوب اند.
بخدا این زندگی رو نمیخوام.
دکترا بگیرم که چی بشه؟
پول در بیارم که چی بشه؟
دنیا و پول و همه چیزش ارزونیه شما ها.
فقط بذارید من بمیرم.
خدایا ازت درخواست زیاد نکردم تابحال
اما ایندفعه میکنم
خدایا گناهانم رو ببخش ! نماز قضاهام رو نادید بگیر ! روزه هایی که به بابام میگفتم منو برا سحری بیدار کن بعد میدیدم بیدار نکردن و میگفتن ما خودمون دیر بیدار شدیم و نرسیدیدم چیز درستی بخوریم ، ترجیح دادیم بیدارت نکنیم رو ببخش.هرچند گاهی در اوج گرسنگی گرفتم !
خدایا ببخش هر چه خودت میدونی
خیلی جاها خیلی گندها زدم که نمیخوام بگم
اما ببخش
ترو به خدا بودن ات قسم میدم . ببخش
بعدم من رو بکش
من رو شهید کن
خدایا نجاتم بده
اینجا چرا اینقدر مزخرف شده
خدایا حتی دیگه صبر و تحمل ام هم زیاد نیست. واقعا ای کاش میتونستم دوام بیارم تا امام بیاد.
اما دیگه خستم
خیلی خسته
تمومش کن
چیزی هم ندارم در دنیا
اگرم دارم ، هرکس لازم داره بر داره
من را به دنیا امیدی نیست.
شر نرساند ...
